STÉPHANE MALLARMÉ



(18 Mart 1842, Paris/Fransa – 9 Eylül 1898, Vulaines-sur-Seine, Fransa)

Sembolizm akımının öncüsü Fransız şair. Annesini 5 yaşında yitirdi. 10 yaşında bir din okuluna, 14 yaşında da Sens Lisesi'ne yatılı olarak girdi. 1862 Kasımında, Alman Maria Gerhard'la Londra'ya yerleşti. Ertesi yıl babasını da yitirdi ve kendisinden yedi yaş büyük Maria'yla evlenip Tournon'da İngilizce öğretmenliğine başladı. 1864 kışında Hirodias'a (Hérodiade) "gebe" kaldı ve hemen ardından kızı Geneviève doğdu; yazın Kır Tanrısı'nı (Faune) yazmaya başladı. 1866'da Cannes'da derin bir bunalıma girdi, sonraki iki yıl migrenlerle ve bu zihinsel can çekişmesiyle geçti. 1871'de oğlu Anatole dünyaya geldi ve şair Paris'e atandı. 1878'de İngilizce Sözcükler'i (Les Mots anglais) yayımladı. G. W. Cox'un bir elkitabından yaptığı Antik Tanrılar (Dieux antiques) çevirisinin yayımlandığı 1879 yılında oğlu Anatole'ü yitirdi. 1884'te Manet aracılığıyla tanıştığı Méry Laurent yaşamına girdi. Verlaine'in Lanetli Şairler (Poètes maudits) ve Huysmans'ın Tersine (A rebours) yapıtlarının yayımlanmasıyla üne kavuştu ve aynı yıl "Yeryüzünün Orpheus'çu açıklaması" olacak Kitap projesinden ilk kez söz etti. 1896'da ölen Verlaine'in ardından "Şairlerin Prensi" seçildi. 1897'de Cosmopolis dergisinde Un Coup de Dés (Bir Zar Atımı) yayımlandı sa’ya dönünce Tournon Koleji’nde öğretmenlik yapmaya başladı.Bir süre Besancon ve Avignon şehirlerinde yaşamını sürdürdü fakat 1871 yılında Paris’e döndü. öğretmenlikten 1895 yılında emekli oldu.
 1880 yılından sonra Paris’te Roma Sokağı’ndaki evinde ‘Salı Toplantıları’ düzenledi. Mallamè yapıtlarında seçkin ve karmaşık bir anlatım kullanmıştır ve şiirin gizemli olması gerektiğini söyledi ve savundu. Şiirlerini Art Libre’de yayımladı. Bir ara La Dernière Mode adında dergi çıkardı. Stèphane Mallarmè için şiirin özü kapalılık ve anlaşmazlıktır. Yapıtlarından bazıları ‘Eski Tanrılar’ , ‘Saçmalar’ , ‘Koşuklar’  ve ‘Düzyazılar’ dır.
Türkçe’de Stéphane Mallarmé
Mallarmé’nin Şiir Üzerine Mektupları, Mazhar Candan, 1995, Düşün, İst.
Şairler Prensi Mallarmé, Erdoğan Alkan, 1998, Broy, İst.
Zarla Şans Dönmeyecek, Çev. Erdoğan Alkan, 2006, Varlık, İst.
Şiirler, Çev. Erdoğan Alkan, 2006, Varlık, İst.
Stéphane Mallarmé/Profil, Çev. Ömer Aygün, 2003, YKY, İst.; yb. 2015, Edebi Şeyler, İst.

DENİZ MELTEMİ

Hayır yok tenden artık; hatmedildi kitaplar.
Ah! Bi kaçsam! bilirim, o mest kuşlara diyar,
Bir akl'almaz köpükle göklerin arasında.
Bir şey tutamaz gayrı, gözlerin aynasında
Yanan bahçeler bile, bu deniz kokan gönlü;
Tutamaz ne geceler, ne duran o hüzünlü
Boş kâğıtlar üstüne iğilmiş kandil öyle;
Tutamaz o çocuğunu emziren taze bile,
Gidiyoruz! Kalk, gemi! Yalpanı vur şöyle bir,
Ve sonra al bir günâ âleme doğru demir!
Ümitten onca çekmiş sıkıntı şimdi, dersin,
Hayır duasına mı kanmakta mendillerin?
Belki de bu direkler, fırtınalara davet,
Nâçar bir gün yığılır güverteye...Ne imdat,
Ne görünürde ada ve ne kürek ne yelken;
Ama sen geçme gine gemici türküsünden!

Çeviri: Can Yücel

GÜZELİM BUGÜN

El değmemiş, dipdiri, güzelim bugün,
Sarhoş bir kanatla yırtar mı bizim bu
Kar altında unutulmuş katı gölün
Donakalmış uçuşlar dolu buzunu?

Bendim, diyor bir eski zaman kuğusu;
Şahane ve umutsuz kanat sıyıran,
Nerede diye o dünya, güzel yaşanan
Bastırınca kısır kışın sıkıntısı.

Silkecek boynundan bembeyaz ölümü
Daralan dünyasına kafa tutan kuş,
Ama neylesin kanat buza gömülü.

Kendi aydınlığıyla saplanmış göle,
Duruyor kuğu, rüyalarıyla donmuş,
Beyhude gurbetinde, başı göklerde.

Çeviri: Sabahattin Eyüboğlu

RONDEL

Hiçbir şey yok uyandığınızda
Somurtmadan karşılayacağınız
Korkunç, bir gülüş sarsarsa bakınız
Kanatlarınızı o yastıklarda

Kayıtsız uyuyun, korkusuzca da
Ele vermeyecek sizi soluğunuz
Hiçbir şey yok uyandığınızda
Somurtmadan karşılayacağınız

Bütün o canım düşleri bir anda
Bu güzellik bozduğu an bakınız
Artık ne bir tek çiçek yanaklarda
Ne de ölçüsüz elmaslar gözlerde
Hiçbir şey yok uyandığınızda.

Çeviri: İlhan Berk

RONDEL

Sevişiriz dilersen şâyet
Aşkı anmadan dudaklarınla
Bir şeycik yapamaz bize anla
Susmaktan gayri bu gülden demet

O nağmeler ki gülüşün elbet
Veremez pırıltısını aslâ
Sevişiriz dilersen şâyet
Aşkı anmadan dudaklarınla

Sessizce sarmaş dolaş nihayet
Sylphe giymiş kıpkızıl urbasını
O hayâl kanatların uçlarını
Alev bir öpüş kavrar âkıbet
Sevişiriz dilersen şâyet

Çeviri: Salâh Birsel

YAZ ÜZÜNTÜSÜ

Sen ey, o uykulu savaşçı, kumlar üstünde,
Yorgun bir su ısıtıyor güneş saçlarında
Ve bir günlük yakarak düşman yanağında,
Karıştırıyor bir aşk içkisini gözyaşıyla.

Duruk sessizliği ak yalımın, üzüntü içinde
Dedirtti, ey benim ürkek öpüşlerim, sana:
"Tek bir mumya olmayacağız seninle asla
Bu mutlu palmiyeler altında, eski çölde."

Ama ılık bir nehirdir işte saçların,
Ürküsüz boğmak orda bize tebelleş ruhu
Ve bulmak o Yokluğu senin tanımadığın.

Akan düzgünü tadacağım gözkapağından,
Verebiliyor mu diye ezik yüreğime
Duygusuzluğunu gökyüzünün ve taşların

Çeviri: İlhan Berk

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sándor Márai

RALF ROTHMANN

JAVİER MARİAS KİTAPLARI